Que rico, que Lindo, que Bonito!

We hebben het hier heel erg naar ons zin, en dat uit zich regelmatig in de bovenstaande regel..

De mensen:
We zijn tot nu toe alleen maar andere Colombiaanse vakantiegangers tegengekomen, echt heel weinig toeristen hier, wat eigenlijk betekent dat de mensen: je niet oplichten, je niet teveel laten betalen (zo´n eur 20 voor een 2 persoonskamer met zwembad), erg geinterresseerd in je zijn (waar komen jullie vandaan is eigenlijk de standaard 1e vraag, ipv in de backpackerswereld waar gaan jullie heen en waar zijn jullie geweest:)), met je op de foto willen (terwijl je zelf denkt, dat je een foto van hen moet maken) en erg behulpvol zijn, ze bellen voor je naar de busmaatschappij, willen mochilla´s (rugzakken) voor je dragen zonder dat er verder een fooi wordt verwacht, komen ´s ochtends vroeg hun bed uit om een ontbijt voor je klaar te maken (inclusief Lindo:) en geven ongevraagd door hoe laat de bussen vertrekken.

Het eten:
Dat is eigenlijk een verhaal apart, omdat we malariatabletten moesten slikken voor de Amazone en we daar ook wel behoorlijk ziek van zijn geweest, lees vaak naar de wc en geen trek in een gebakken ei, hebben we nog niet veel van het eten kunnen genieten.
Continue reading

Terug uit de jungle en nu?

Hallo allemaal,

Weer terug uit de jungle hebben we een snelle trip gemaakt vanuit Leticia per vliegtuig naar Bogota met Aerorepublica (betere service dan Iberia!) Van daaruit de taxi gepakt naar de busterminal van Bogota waar we Claudia en Lindo weer zouden zien en samen per bus naar Vila de Leyva zouden gaan. Weer erg gezellig, zo konden we weer even bijkletsen. Lindo had het hotel in Vila de Leyva al gereserveerd, we hoefden aan niets meer te denken dan in de bus te stappen en uit het raam te kijken. Wel erg makkelijk zo hoor, zijn wij nou mochilleros (backpackers)? Maar goed ook wel weer een keertje fijn, dankjewel Lindo! De bustrip naar Vila de Leyva was erg mooi, genoeg te zien. Voordat we naar Vila de Leyva gingen zijn we nog een paar uurtjes in Chiquinquira geweest. Hier woont Claudia haar vader en haar zus. Het was erg leuk om hen te ontmoeten. Ik had meteen veel lol met het neefje van Claudia, hij bleek vroeger net zoveel krullen te hebben als ik nu heb dus dat schept al snel een band! Lekker gelunched op het plein van Chiquinquira, maar toen bleek dat mn buik in opstand kwam dus rennen naar de wc en daarna maar even naar de apotheek. Nicholas (het neefje van Claudia) vond het superinterresant allemaal dus hand in hand gingen we naar de apotheek.

Iedere 6 uur 1!

Toen ik op een discrete manier vroeg of ze medicijnen hadden voor buikloop schreeuwde Nicholas het uit van de pret dat ik buikloop had, ik geloof dat de hele straat het gehoord heeft:) Uiteindelijk ging het later een stuk beter en zijn we naar Vila de Leyva gegaan, hier lekker wat gedronken en gerelaxed. Continue reading

Amazone!

Hallo allemaal!

Zoals ik al vertelde zouden we gaan kijken of we een paar nachtjes in een reservaat konden verblijven langs de amazone. Dit had wat voeten in de aarde maar is uiteindelijk toch gelukt! Vandaag zijn we terug gekomen en zoals jullie misschien al kunnen indenken, in 1 woord geweldig! De boottocht er naar toe was al heel bijzonder zo over de Amazone, de dolfijnen zwommen ons tegemoet, een verkoelend windje en een zonnetje: wat wil je nog meer. Ik was echt verbaasd over hoe breed de Amazone wel niet is, toch zeker zo´n 500 meter. Al gauw gingen we een zijrivier op, waar onze lodge uiteindelijk ook aan zou liggen. Maagdelijk oerwoud zo ver het oog reikt ! Weinig houtkap hier gelukkig en om het half uur een klein dorpje. Soms maakten we een short cut met de boot van de Amazone af en voeren midden door smalle stukjes regenwoud. Ik voelde me net een verslaggever van National Geographic ´and here we are in the pristine rainforest, where the kolibries live, if we are quiet we can come really close´ Zoiets had ik dus in mijn hoofd de hele tijd:) Aangekomen in het park hebben we eerst even gerelaxed op het platform waarop je zo de hele rivier kon overzien.

Daarna mochten we meteen met de gids mee om een wandeling door de jungle te maken. En dat was behoorlijk zweten! Gelukkig konden we aan het einde van de wandeling lekker baden in de rivier en ons huidje weer lekker schoonmaken met speciale klei uit de amazone, ik zag er niet uit, maar ik moet toegeven m´n huidje was lekker zacht! Continue reading

Rumba!

Hola!

Wat een feest hier! Ik ben de lange vlucht en beroerde service al lang weer vergeten:) Aangekomen op de luchthaven van Bogota stond Lindo al op ons te wachten, en dat terwijl hij ons nog zo goed had geinstrueerd hoe je een taxi kan nemen naar het appartement van Claudia:) Meteen dus lekker rustig met de auto naar het noorden van Bogota gegaan om daar Claudia weer te zien en te feliciteren met haar 40e verjaardag! Meteen kennis mogen maken met vrienden van Claudia, die behoorlijk moesten wennen aan de 3 kussen die je in Nederland geeft. Nog even een uurtje op bed gelegen want het zou een groot feest worden vanavond. Claudia en Lindo hadden een Rumba Chivas gehuurd, een oudere bus met felle kleurtjes waar je in kan staan en die open is. En zo zouden we door de stad geleid worden met muziek en aguardiente. Geen idee wat ik me er bij moest voorstellen maar toen de muziek begon werd het ons al snel duidelijk. Salsa in de bus + Aguardiente in de bus = Rumba (feest). Keiharde salsa, Cumbia en Merengue ging door de bus.

De mensen op straat en zelfs in de winkels konden het horen. Ik heb zelfs nu nog last van mn oren;) In 1 woord geweldig, er werd gezongen, gedanst ( ja, zelfs Dennis!) en heel veel gedronken! Dansen in een bus is dan niet meteen hetgene waar je als eerste aan denkt, maar hier in Colombia wel. Continue reading