Hallo allemaal,

Zoals jullie hieronder hebben kunnen lezen, zijn we dus een tijdje in de jungle geweest. Behoorlijk afzien! In Camp 5 bij de Pinnacles moesten we dus ons eigen eten meenemen. Maar je moest nog een stuk wandelen, dus wij hadden maar zo licht mogelijk gepakt. Met het gevolg dat we na de wandelingen behoorlijke trek hadden. Maar we moesten wachten tot we konden koken:( Dennis is ook al behoorlijk afgevallen, maar dat gaat hier op het vasteland weer helemaal goed komen met alle gouden M’s in de buurt. We sliepen in een open hok op een matje. Gelukkig konden we wel gewoon douchen.

Na de Pinnacles-trail met behoorlijke spierpijn het vliegtuigje ingestapt en doorgevlogen naar Kota Kinabalu. Daar een nachtje geslapen en de volgende dag met de bus naar Sandakan gegaan. We hadden al van verschillende mensen gehoord over het Uncle Tan Wildlifecamp. Je kon hier in basic-hutjes slapen en zelfs olifanten zien! Dat willen we meemaken! De volgende dag ons ingeschreven en meteen meegegaan. We moesten eerst over een behoorlijk hobbelig stuk weg met een mini-busje naar een steiger. Dit stuk ging langs allemaal palmolie plantages, behoorlijk treurig om te zien, maar daarover verteld Dennis binnenkort wat meer. Bij de steiger aangekomen mochten we in de boot stappen.

We kwamen net de hoek om en daar zagen we al de eerste makaakaapjes en krokodillen! Spannend! Echt super om die beestjes in het wild te zien. Continue reading →

het lijkt erop dat onze mede-reiziger een stuk meer tijd heeft om ellenlange lappen tekst te tikken. 🙂 Morgen gaan we vast zelf weer wat schrijven, toch Ramona ? 😉

Hallo allemaal,

via de moderne manier hier dus een teken van leven van de twee op een wat verdere vakantiebesteming dan voorheen gebruikelijk.

Nadat we in SIngapore waren aangekomen zijn we naar het vooraf gereserveerde hostel gegaan en dat was niet zo’n succes… (welkom in de back-pack wereld…!): een kamer ZONDER ramen, knetter-klam met een airco die het niet doet, maar je wel een verkoudheid van drie dagen opleverd. SIngapore is verder een rare stad: weinig ouds en veel hoge gebouwen in de city en dan iets verderop veel betonnen gebouwen met vrijwel alleen ‘mall’-achtige winkelcentra tusse toch redelijk vervallen huizen en flats. Niet ons ding, misschien leuk als je goedkoop dingen wilt kopen (kleren zijn hier goedkoop joh!) en dat zien we nog wel aan het einde van de vakantie.
Continue reading →

Na de vele krappe guesthouses, ranzige hostels en muffe hotels was dit een verademing. Het kostte een beetje moeite om er te komen, maar dan heb je ook wat. 15 km buiten Miri (wat verder toch niet echt een boeiend stadje was) in een dorpje met 20 andere huizen en praktisch aan het strand ligt de Treetops Lodge. Het geheel werd gerund door Esther en haar Engelse man met de rest van de familie als personeel. Eigenlijk gewoon een bed & breakfast in longhouse stijl waarbij er 4 kamers op de benedenverdieping waren en ze zelf boven woonden. Een grote veranda diende als restaurant waar het ontbijt, de lunch en het diner geserveerd werden. De kokkin was de zus van Esther, die iedere keer weer heerlijke lokale gerechten op ons losliet. Eten wat de pot schaft, maar super lekker.Rond het huis lag een grote tuin met bomen waarin mango’s, bananen, rambutans (een soort lychees) en kokosnoten groeiden. Onbeperkt fruit eten was dan ook inbegrepen bij de prijs. Met als klap op de vuurpijl een heus zwembad !

Op 10 minuutjes lopen een privestrand met een hutje waar je kunt douchen en omkleden. Met peer en gerdien hebben we hier de eerste avond van de zonsondergang genoten onder het genot van een pilske. Dat was even heerlijk bijkomen.

Dennis

Vanuit Kapit zijn we weer terug met de boot naar Sibu gegaan. Hier hebben we een nachtje geslapen. De volgende dag in de bus en taxi gestapt om naar Similajau Nationaal park te gaan. Hier hadden we een huisje samen met een Oostenrijks stel. We hebben hier wat wandelingen gedaan en lekker op het strand gerelaxed. Echt super. Volgens de parkwacht moesten we voor de ultieme jungle-ervaring een nachtje in een hutje slapen, de volgende ochtend vroeg uit de veren gaan om de schildpadden te gaan bekijken die hun eitjes kwamen leggen op het strand. Dat leek ons wel wat, nou ja vooral Dennis in ieder geval. Ik vond het nogal spannend, zo in het bos in zo’ n houten hutje op de houten vloer slapen. Continue reading →