Zoals jullie zelf misschien al weten heeft Australie de meest giftige kleine beestjes van de hele wereld, maar daarbij misschien ook wel de liefste zoals de Koala en de Kangaroes. Wij hebben hier inmiddels ook al wat encounters gehad met de diertjes hier.

De eerste nacht hebben we geslapen in Mossman, hier was een hele mooie Gorge waar je in kon zwemmen. Maar ‘s nachts zijn we meteen al lekgestoken door de mozzies (muggen) en struikelden we bijna over de Cane Toads. Hele grote dikke padden, waar je niet op wil staan omdat je niet wil weten hoe dat eruitziet onder je schoen!

De tweede nacht geslapen in Lake Tinaroo, waar de mozzies het toiletgebouw hadden ge-enterd en niemand bijna naar binnen kon. Ook werden er spannende verhalen verteld door Dennis dat er in sommige meren Pythons leefden en die er ‘s nachts uit kwamen glibberen. Net toen we een romantische wandeling bij maanlicht langs het meer maakten!

De derde nacht geslapen in Malanda. Hier waren Cassowaries, een erg uit de kluiten gewassen vogel waar voor gewaarschuwd werd omdat ze je kunnen aanvallen. Schuivelend liepen we naar een waterval toe, waar recent nog aanvallen waren geweest door deze vogels! Brrrrrr. Gelukkig niets tegengekomen, we waren wel behoorlijk blij dat we heelhuids het bos uit waren gekomen.

Toen Dennis de volgende ochtend terug kwam van de douche naar ons busje kwam ik erachter waarom onze bus Spiderman heet. Ik deed de achterklep open en er kwam een hele grote dikke harige spin naar beneden trappelen. Ik heb volgens mij de hele camping bij elkaar geschreeuwd (gelukkig waren we de enige hier;) Dennis had hem net niet gezien. Hij zat nu dus nog ergens tussen het knipperlicht en het mistlicht maar we durfden hem/haar er niet uit te jagen (sommige spinnen zijn zelfs giftig hier). Met als gevolg dat ik de volgende nacht niet kon slapen omdat ik bang was dat hij/zij over mn hoofd ging lopen of een nachtelijke wandeling tussen de lakens ging maken!

De volgende ochtend waren er zelfs twee! Ik heb ze snel met een stok weg proberen te vegen, 1 spin liep snel onder de auto (weten nog steeds niet of hij er nog zit) en de andere zit in het afvoerputje. Zo doen ze de naam van de auto wel eer aan! We hebben later nog gevraagd aan een ranger (boswachter) of deze misschien giftig waren maar dat waren ze gelukkig niet. De hele reis hebben we ze niet meer gezien, gelukkig maar!

De enigste leuke beestjes die hier zijn, zijn de ‘roos met hun Joey’s, oftewel de kangaroes met hun babies. Ze zijn echt superschattig, en we konden zelfs van een meter afstand ze fotograferen. Echt heel erg leuk. Hoe ze springen is ook leuk, lig ik telkens van in een deuk! Ik heb helaas er geen een gezien die een Joey in haar buik had, dat moet ook een supergezicht zijn. Helaas vind je ook veel ‘roos langs de weg, maar dan dood. De meeste springen ‘s avonds de weg op en worden dan overreden door de auto’s die dan meestal heel hard rijden.

De slangen zijn hier ook veel van de partij, maar hebben we gelukkig niet veel gezien. Ik heb met ons bussie denk ik wel de staart van een hele gifige gele slang platgereden. Net goed!

Ook onze vrienden uit Borneo waren weer van de partij, nee helaas niet de Orang Oetangs, maar de leeches. Oftewel de bloedzuigers! We waren een mooie wandeling aan het maken in het oerwoud terwijl het regende, niet echt handig dus. Toen we terugkwamen waren we bijna lekgezogen 😉 Nee hoor, alleen een beetje bloederig. Ze bijten een stukje in je huid en gooien er wat antistollingsmiddel in, daarna gaan ze lekker zuigen. Tegen de tijd dat je denkt dat er iets jeukt zijn ze al een stuk groter geworden. Je kan ze gewoon van je huid afvegen maar het wordt dan wel een beetje een zooitje, omdat het nog wel even blijft bloeden. Daar liepen we dan met toiletpapier tussen onze tenen in onze slippers;) Doet verder niet zeer hoor, en het zijn behoorlijk schone beestjes dus je krijgt er geen enge infecties van. Ben er ondertussen wel aan gewend, is wel even schrikken in het begin.

Verder geen andere enge beesten tegengekomen, dat was wel prettig!