Dansen met de Batwa

Hallo allemaal,
Gisteren dus naar de Batwa geweest en bij een organisatie die graag de toeristen wilt betrekken bij het dagelijks leven van de Rwandezen. Maar eerst naar de Batwa/Pygmee volk dus. Zij woonden vroeger in het Nationaal park en nu in een community leven.

Bij aankomst kwamen de kinderen naar ons toe, allemaal een beetje engels pratend en wij onze eerste woordjes Batwa/Kinyarwanda terugpratend. Sommige kinderen hadden verschrikkelijk grote snotbubbels aan hun neus hangen. Ik had ze bijna met een doekje afgeveegd zoals die ene reclame:) De kinderen hadden weinig/versleten kleren aan en vroegen zich waarschijnlijk af wat die Mzungu hier kwamen doen. We werden voorgesteld door de dorpsoudste en welkom geheten. We mochten op een houten bankje zitten en toen begonnen ze ineens met zijn allen te zingen en te dansen. Het stamhoofd en vrouw vooraan daarachter de trommelaars en daarachter een koor van vrouwen die prachtig konden zingen. Echt heel speciaal! Geen speciale showkleding aan dus voelde wel authenthiek aan. Na het eerste liedje mochten wij er aan geloven, de Mzungu moesten ook dansen!

Continue reading

Mzungu, Mzungu!

Hallo allemaal,
Inmiddels alweer een paar dagen in Rwanda en redelijk bijgekomen van de cultuurschok. We hadden een gezellig hotel in Kigali waar we even konden bijkomen van de vlucht.

 

De volgende dag de stad ingelopen. Hier werden we een aantal keer welkom geheten door de Kigalezen met een praatje. Helaas zat hier wel een bijbedoeling achter, of we misschien wat geld hadden (om sap te kopen om zijn Aidsremmer door te slikken of geld voor zijn familie) Niettemin bleven ze wel beleefd en accepteerden we geen geld gaven. Er zijn zowieso veel droevige verhalen die mensen ons vertellen (kinderen zonder ouders, een jongen die graag wilt dat we een woordenboek voor hem kopen omdat hij daar geen geld voor heeft) waardoor het nog lastig is om in te schatten of mensen een gezellig praatje met je willen houden of geld willen. We vinden het juist leuk om met de Rwandezen te praten.

Continue reading

Laatste daagjes:(

Hallo allemaal,

Ik heb jullie maar even een pauze gegeven, zodat jullie alles konden doorlezen, ik kreeg wat berichtjes door dat het wat teveel was allemaal:) Vanuit Cartagena hadden we het plan om per bus naar Manizales te gaan, toch wel een busrit van 1,5 dag waar we wel tegen op zagen. Toen toch maar even naar de vluchten gekeken (je bent een luxurious backpacker of niet toch?) en de prijzen waren bijna hetzelfde, dus de keuze was snel gemaakt, we waren binnen 2 uur in Manizales! Manizales zelf was niet zo heel bijzonder maar de omgeving is wel weer heel mooi. Hier is Parque Los Nevados met bergen van 5200 meter.

We hebben een tour gedaan naar dit park, erg mooi en hoog! We hebben een stukje van 1 van de bergen beklommen op 4900 meter wat behoorlijk inspannend was voor mij, ik had hoofdpijn, was duizelig en had hartkloppingen!

We zijn 150 meter omhoog geklommen maar hebben daar bijna een uur overgedaan, ik moest bij iedere 5 stappen even op adem komen en mn hoofd op mn knieen leggen om even bij te komen. Continue reading

Backpackers de Luxe!

Hallo allemaal,

En hier weer een berichtje van ons. Vanuit Barichara zijn we met de nachtbus naar Santa Marta gegaan. Wat een hel die nachtbus, te weinig beenruimte en de airco op -10! We kwamen met kippenvel aan in Santa Marta om er toen achter te komen dat het daar zo´n 30 graden warmer was, en we eigenlijk toch niet in Santa Marta waren afgezet, maar een half uur daarvandaan. Dit terwijl op het buskaartje toch echt Santa Marta stond (hadden ze helaas wel afgepakt in de bus bij de controle). Dus we stonden daar om 7 uur ‘s ochtends, half slaperig en duizelig van de hitte. Gelukkig konden we een busje en taxi pakken (wederom met de tassen op het dak) naar Taganga. Hier hadden we een hotel gereserveerd waar Lindo ook had gelogeerd. Taganga is een vissersplaatsje dat inmiddels behoorlijk is overgenomen door de backpackers wat het een wat laid back gevoel geeft (inclusief onze vriend Bob Marley op de achtergrond).

Wij dachten leuk! Maar toch hadden we er ook een ander gevoel bij. Laat ik zeggen ik was blij dat we niet in een hostel sliepen maar in een leuk hotel. Continue reading